خواب برای نوزادان امکان پذیر است که کلمات را با محتوی مرتبط کنند و نه با صدا
نوزادان زودتر از قبل در تخصیص معانی به کلمات موفق می‌شوند و آن‌ها را به عنوان یک نویز تصادفی درک نمی‌کنند .
مبدا :
موسسه ماکس پلانک برای علوم شناختی و شناختی
خلاصه :
برای نوزادان هر لحظه یک تجربه جدید است - - تا زمانی که مغز نوزاد سیل محرکه‌ای را سازماندهی کند . آن باید اطلاعات جدید را در حافظه بلند مدت خود ذخیره کرده، تجربیات مشابه را جمع کرده و آن‌ها را دسته‌بندی کند. بنابراین ، به نظر می‌رسد که یک چیز حیاتی است : خواب کافی . محققان در حال حاضر متوجه شده‌اند که نوزادان می‌توانند برای اولین بار آن‌ها را با معانی مرتبط کنند - - خیلی زودتر از آنچه تصور می‌شد .
در حالی که کودکان خواب می‌بینند ، فرایندهای حیرت‌انگیز در مغز خود رخ می‌دهند . دانشمندان در موسسه ماکس پلانک برای علوم شناختی و مغز ( MPI ) در لایپزیگ مشاهده کردند که کودکان در ارتباط دادن یک معنی با یک واژه بین سن ۶ تا ۸ ماه موفق می‌شوند - - که تا این زمان برای کودکان و بزرگسالان مسن‌تر مشهور بود . حافظه که به معنای کلمات از طریق همان مراحل در طول خواب که در توسعه لغوی معمول نیز اتفاق می‌افتد منتقل می‌شود : به اصطلاح - که تنها به طور همزمان با هم ترکیب می‌شوند و محرکه‌ای صوتی تصویری واقعی می‌شوند که به محتوا مرتبط هستند .
دانشمندان این روابط را با معرفی شش تا هشت ماهه به اشیا فانتزی ، که آن‌ها نام فانتزی را به نام " Bofel " یا " Zuser " می‌دادند ، مورد بررسی قرار دادند . محققان این موضوعات فرضی را انتخاب کردند تا اطمینان حاصل کنند که شرکت کنندگان مطالعه جوان نمی‌توانند به هیچ دانش موجود دسترسی داشته باشند .
از واکنش مغز نوزادان مشخص بود که کودکان نمی‌توانند اشیا جدید را به همان دسته با نام متناظر متصل کنند . این بدان معنی است که آن‌ها یک Bofel جدید را به عنوان " Bofel " به رسمیت نمی‌شناسند ، اگرچه این شبیه به نسخه‌های قبلی seen بود . برای کودکان هر جفت کلمات جدید ناشناس و منحصر به فرد بود ، آن‌ها هنوز نمی‌توانستند رابطه‌ای کلی بین آن‌ها ایجاد کنند .
این تغییر پس از یک چرت نیمروزی تغییر کرد . در کودکانی که بعد از مراحل یادگیری به خواب رفتند ، مغز می‌تواند بین واژه مناسب و غلط برای یک شی جدید تمایز قایل شود . آن‌ها دانش خود را در هنگام خواب محکم کرده بودند . نوزادانی که بیدار می‌ماندند نمی‌توانستند این کار را بکنند .
به طور شگفت‌انگیز ، کودکان بسته به مدت‌زمان خواب ، دو نوع مختلف از دانش را توسعه دادند . پس از یک چرت نیم ساعت ، آن‌ها یک واکنش مغزی نشان دادند که کودکان سه ماه پیش از ارتباط دادن یک محرک بصری با یک محرک صوتی دارند . در طول چرت زدن ، ویژگی‌های مشابهی از اشیا را فیلتر کردند و آن‌ها را با صدای یک کلمه مرتبط کردند . مانند نوزادان سه‌ماهه ، آن‌ها کلمه را به عنوان یک صدا تصادفی بدون هیچ معنای تلقی می‌کردند .
برخلاف کودکانی که نیمی از ساعت را چرت می‌زدند ، کودکانی که حدود ۵۰ دقیقه خوابید ، یک واکنش مغزی را نشان دادند که قبلا ً فقط برای بزرگسالان و بزرگسالان شناخته‌شده بود . در اینجا ، جز N۴۰۰ به اصطلاح N۴۰۰ رخ می‌دهد ، که سیگنال‌هایی را نشان می‌دهد که معانی نامتجانس در مغز پردازش می‌شوند - - چه در جملات ، جفت کلمات ، داستان مصور و یا زوج کلمه هدف باشد . محققان با استفاده از این جز توانستند تشخیص دهند که شرکت کنندگان جوان در واقع معنای کلمات را درک کرده‌اند .
نتایج ما نشان می‌دهند که کودکان در حافظه بلند مدت خود بسیار زودتر از آنچه تصور می‌شود دارای معانی کلمات واقعی هستند . آنجلا D توضیح می‌دهد که اگرچه ساختارهای مغزی مرتبط با این نوع از حافظه کاملا ً بالغ نیستند ، اما آن‌ها می‌توانند تا حدودی قابل تشخیصی به کار روند . Friederici ، کارگردان در MPI MPI و نویسنده ارشد مطالعه زمینه‌ای که اخیرا ً در زیست‌شناسی جاری منتشر شده‌است .
منبع سایت علم روز